Naar inhoud springen

Giorgio Moroder

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Giorgio Moroder
Giorgio Moroder
Giorgio Moroder
Algemene informatie
Volledige naam Hansjörg Moroder[1]
Bijnaam Giorgio
Geboren 26 april 1940
Geboorteplaats UrtijëiBewerken op Wikidata
Land Vlag van Italië Italië
Werk
Genre(s) popmuziek
Beroep componist, muziekproducent, zanger
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Giorgio Moroder, eigenlijk: Hansjörg Moroder, (Urtijëi (Ortisei), Italië, 26 april 1940) is een belangrijke Italiaanse componist en muzikant-producer van het discotijdperk.

Muzikale loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Giorgio Moroder was vanaf de tweede helft van de jaren zestig werkzaam onder de naam Giorgio en maakte een album onder de naam Einzelgänger. In deze jaren maakte hij zowel Duitstalige als Engelstalige muziek en werkte hij samen met onder meer Wout Steenhuis, Jürgen Wentorf en Jörg Schmeier.

In de loop der jaren heeft Moroder veel verschillende (disco)artiesten geproduceerd en vaak schreef hij, soms samen met Pete Bellotte, de muziek. Hij introduceerde eind jaren '70 de Moog synthesizer in de discomuziek. Behalve met Donna Summer werkte hij ook met onder meer Sparks (de hits Beat the Clock en The Number One Song in Heaven uit 1979), Freddie Mercury (Love Kills), Nina Hagen, The Sylvers, Philip Oakey (van Human League, voor de soundtrack van 'Electric Dreams') Debbie Harry (Rush Rush), The Three Degrees, Sigue Sigue Sputnik (het nummer "Love Missile F1-11") en Berlin.

Het succesvolst was Moroder in samenwerking met Pete Bellotte. Zij maakten de disco bekend met het produceren en schrijven van muziek voor Donna Summer. Daarbij kunnen de nummers Love to Love You Baby en I Feel Love gezien worden als archetype van de "sexy disco" die al snel veel navolging vond. Daarnaast wordt I Feel Love, oorspronkelijk de B-kant van haar single Can't We Just Sit Down (And Talk It Over), ook gezien als belangrijke (sample-)bron voor en blauwdruk van de latere stroming "House", vanwege een bijna 6 minuten doorstampende computerbeat, vergezeld van een typerende sequencer melodie- en baslijn. Ook de lengte van dit nummer mag als baanbrekend worden gezien, op een 7-inch single.

Vanaf de tweede helft van de jaren zeventig heeft hij voor verschillende speelfilms (deels of geheel) de soundtrack verzorgd, waaronder de films Midnight Express, Flashdance, American Gigolo, Cat People, Top Gun en Scarface. De laatste soundtrack stond weer volop in de belangstelling na het gebruik van deze muziek in het succesvolle computerspel "Grand Theft Auto III". Voor deze soundtracks heeft hij verschillende prijzen, waaronder ook enkele Oscars in ontvangst mogen nemen.

In 2011 won Giorgio Moroder op de World Soundtrack Awards een "Lifetime Achievement Award".

In 2013 kent Giorgio een revival door de samenwerking met Daft Punk. Op het album Random Access Memories staat het nummer Giorgio By Moroder waarin hij zelf vertelt over zijn eigen producerswerk. Ook werkt hij in dat jaar voor Google aan de soundtrack voor een racespel in Google Chrome.

Giorgio Moroder werkt samen met Sia op het inmiddels als single verschenen titelnummer van Giorgio Moroder's nieuwe album: "Déjà Vu". Het album kwam uit op 12 juni 2015, zijn eerste album sinds Forever Dancing dat 23 jaar daarvoor uitkwam. In 2016 is hij ook te gast op het album Retroactive van houseproducer Sharam.

Als autobouwer is Giorgio Moroder eveneens mede-oprichter van het exclusieve Italiaanse supersportwagenmerk Cizeta-Moroder. Het enige model is de V16T die is ontworpen door Marcello Gandini.

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
That's Bubblegum - That's Giorgio 1969 - - -
Giorgio 1970 - - -
Son of My Father 1972 - - -
Giorgio's Music 1973 - - -
Einzelgänger 1975 - - -
Knights in White Satin 1976 - - -
From Here to Eternity 1977 - - -
Love's in You, Love's in Me 1978 - - -
E=MC² 1979 - - -
Solitary Men 1983 - - -
Innovisions 1985 - - -
From Here to Eternity ... and Back 1985 - - - Verzamelalbum
Philip Oakey & Giorgio Moroder 1985 - - -
To Be Number One 1990 - - -
Forever Dancing 1992 - - -
16 Early Hits 1996 - - - Verzamelalbum
The Best of Giorgio Moroder 2001 - - - Verzamelalbum
Déjà Vu 12-06-2015 20-06-2015 50 1
Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Looky, Looky 1970 - tip 15 -
Son of My Father 1972 - tip 8 -
From Here to Eternity 1977 26-11-1977 19 6 Nr. 22 in de Single Top 100
Chase 1979 - tip 8 -
A Love Affair (met Joe Esposito) 1983 - tip 17 -
Lady, Lady (met Joe Esposito) 1983 - tip 10 -
Together in Electric Dreams ((met Philip Oakey) 1984 03-11-1984 15 8 Nr. 35 in de Single Top 100
Reach Out (met Paul Engemann) 1984 - - - Nr. 47 in de Single Top 100
The Chase (vs. Jam & Spoon) 2000 - tip 5 - Nr. 68 in de Single Top 100
Right Here, Right Now (met Kylie Minogue) 2015 - tip 14 -

Computerspellen

[bewerken | brontekst bewerken]

Televisieprogramma's

[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzen en nominaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Academy Awards

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Titel Categorie Uitslag
1979 Midnight Express Beste filmmuziek Gewonnen
1984 Flashdance Beste filmsong Gewonnen
1987 Top Gun Beste filmsong Gewonnen

Golden Globe Awards

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Titel Categorie Uitslag
1979 Midnight Express Beste filmmuziek Gewonnen
1981 American Gigolo Beste filmmuziek Genomineerd
1981 American Gigolo Beste filmsong Genomineerd
1983 Cat People Beste filmmuziek Genomineerd
1983 Cat People Beste filmsong Genomineerd
1984 Flashdance Beste filmmuziek Gewonnen
1984 Flashdance Beste filmsong Gewonnen
1987 Top Gun Beste filmsong Gewonnen

Grammy Awards

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Titel Categorie Uitslag
1979 Midnight Express Beste muziek voor een film of televisiespecial Genomineerd
1980 Bad Girls (album) Album of the Year (als producer) Genomineerd
1980 Dim All the Lights (song) Best Disco Recording (als producer) Genomineerd
1984 Flashdance Beste muziek voor een film of televisiespecial Gewonnen
1998 Carry On (song) Best Dance Recording (als mede-artiest/producer) Gewonnen
2014 Random Access Memories (album) Album of the Year (als mede-artiest) Gewonnen

NPO Radio 2 Top 2000

[bewerken | brontekst bewerken]
Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Together in electric dreams (met Philip Oakey) 1910----------------------- -
  1. 1, 2, 3, … geeft de plaats aan; vet = hoogste notering. * = nummer was nog niet uitgekomen; - = nummer was niet genoteerd.
[bewerken | brontekst bewerken]